Η αλήθεια είναι πως στο Φθινόπωρο είναι και εποχή των γενεθλίων μου, δε ξέρω αν παίζει και αυτό το ρόλο του. Παρ΄΄΄’ όλα αυτά εμένα το Φθινόπωρο είναι η αγαπημένη μου εποχή.
Αυτή η αλλαγή από τους έντονους ρυθμούς του καλοκαιριού, του κεφιού, της χαράς και της ζέστης έρχεται το φθινόπωρο με μια γλυκιά μελαγχολία να σε στρέψει πάλι στον εαυτό σου. Αρχίζεις πάλι να απομονώνεσαι από την εξωτερική βοή και αναζητάς τον σκοπό σου, τα θέλω σου. Βάζεις νέους στόχους, δημιουργείς καινούργια κίνητρα και ξεκινάς σαν από την αρχή.
Η ομορφιά της επανεκκίνησης ίσως να είναι αυτή που με γοητεύει. Ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα και για κανέναν. Τώρα μπορείς να ξεκινήσεις τα πάντα από την αρχή και να κατακτήσεις τη κορυφή.
Αγάπησε τον εαυτό σου, βρες αυτό που σε κάνει να ξυπνάς και να χαμογελάς και μη σταματήσεις να το κάνεις ποτέ. Μπορείς να το αλλάζεις, να τοπ μεταμορφώνεις αλλά πάντα να υπάρχει αυτό το κάτι στη ζωή σου που θα σου ανάβει τη σπίθα για ζωή και δημιουργία.
Αφιέρωσε σήμερα κι όλας κάποια λεπτά στην ησυχία, με ήρεμη μουσική, ίσως και ένα αρωματικό κεράκι και ρώτα τον εαυτό σου με ευγένεια κια καλοσύνη ”Τι είναι αυτό που με κάνει χαρούμενη”, και ύστερα περίμενε…
Η καρδιά σου ξέρει, πάντα ήξερε και πάντα σε καθοδηγεί στο δικό σου, μοναδικό, υπέροχο δρόμο.
Με αγάπη και φως
Κατερίνα.
